Türk halk edebiyatını bir bilim konusu olarak ele alarak, masalların, türkülerin, meddah hikâyelerinin, seyirlik oyunların, bir milletin sanat yaratmalarını besleyip güçlendirecek, onlara «millî» niteliklerini kazandıracak, aynı zamanda, milletlerarası kültür alışverişlerini anlamayı
sağlayacak belgeler olarak değerlendirerek, türk halkbiliminin ilk temel taşını koyma şerefi macar bilgini İgnaz Kunos’undur. O, Rumelinde, Anadolu’da ve İstanbul’da halk edebiyatının çeşitli türlerinden (masal, türkü, meddah hikâyesi, Karagöz ve orta oyunu) metinleri derleyerek Türk halk edebiyatı üzerinde çalışmalara ilk sağlam gereçleri de sağlamış oldu. Kunos'un, 1925 yılında Ankara'da verdiği konferansları bir araya getiren kitabında (Türk Halk Edebiyatı, İstanbul 1925), 1887'den başlayarak ard arda yayınladığı Türk halk edebiyatı metinlerini halkın içinden derlemek amacıyle yaptığı gezilerin, kimi zaman masal anlatışına kaçan tatlı bir dille hikâyesini okuruz.